Son zamanlarda Türkiye’nin gündeminden hiç düşmeyen hayvanlara yapılan eziyet, tecavüz vs. her gün haberlerde izlediğimiz bu olaylar karşısında hem üzülür hem de dehşete düşer olduk.
Sorar olmaya başladık nasıl yaparlar bunu? Bu kadar kötü olabilir mi insan?
Evet olabiliyoruz bu kadar kötü, çünkü dokunmamışız bir hayvana bakmamışız gözlerinin içine ve en önemlisi çocuğumuza izin vermemişiz sevsin bir kediyi bir köpeği bir kuşu…
Çocuğunuzun iyi gelişmesini istiyorsanız onun için önceliğin hayvan sevgisi aşılamak olduğunu bilmelisiniz.
Hayvanlarla büyüyen kişi daha merhametli, empati duygusu yüksek, zararlı hobiler edinmeyen çevreye daha faydalı doğa savunucusu ve bu dünyanın sadece ona ait olmadığını anlayacak kadar bilinçli ve bununla beraber duyarlı, ruh sağlığı yerinde bireyler olurlar.
İnsanı insan yapan en önemli şey olan vicdan yok oldu mu o toplumda olmayacak kötülük yoktur.
Vicdanınız merhametiniz kadardır ve merhametin açığa çıktığı en önemli yer kendini ifade edemeyen dilsiz hayvanlardan başlar.
Hayvanlara merhamet etmek onları korumak bizim görevimiz, varoluş sebeplerimizden en önemlisi doğa ile bizler birer bütünüz onlar varsa biz varız yoksa yokuzdur.
Hiç unutamadığım bir anımı paylaşmak istiyorum siz okuyucularımla;
İki yıl önce Bitlis bakımevinde çalıştığım yıllarda bir köpeği sahibi yaşlı diye terk etmiş sonra bu köpeğin yolu bir şekilde barınağa düşmüş. Normal şartlarda birçok köpek gelip gitmiştir barınağa ama bu köpeğin diğerlerinden farklı bir duruşu vardı. Her sabah beni gördüğünde çok heyecanlanır bir süre sonra boynunu büker kıvrılır köşesine çekilirdi. Bu durum böyle bir süre devam etti.
Özellikle onunla çok ilgilenirdim o da benimle oynardı. Bir sabah barınağa geldiğimizde tel örgüye takılıp karın kaslarını yırtmıştı. Her yer kana bulanmıştı. Acil ameliyata aldım. Birkaç gün yoğun bakıma alındı aşırı kan kaybından dolayı. Sonra iyileşti. Başında beklerken bir fotoğrafımızı çekmiştim dostumla.
O kadar güzel bakmıştı ki bana ve ben o gün anlamıştım ki ben dünyanın en güzel işini yapıyordum ve ben o dostumu hiç unutmadım eminim ki oda beni utmamıştır.
Sevgiyle kalın…
