Doğrusu hiç büyümek istemedim ben.
Çünkü çocuk kalmak masalların içinde yitip, öykülerinin içinde filizlenip, romanlarının içinde kahraman olmaktı.
Çünkü çocuk kalmak köylü kızının elinden bir tas su içmekti,esen efil efil rüzgarda.
Büyümek gerçekliği her yanımızı sımsıkı sararken, bu memleketin derdine söz sahibi olmak ve ekonomik bağımsızlığımızı sağlamak realitesi ile karşı karşıya kaldık.
Tabii bu süre zarfında; memleketin gerçekleri tüm çıplaklığıyla gözümüzün önünde acı bir şekilde durmaktadır. (tabi görmek istersen)..
Menfaat ve ideallerimiz için ne kadar değiştik ve ne kadar değişeceğiz.
-Kahve köşesinde oturmuş kaçak çay yudumlarken kafasındaki üniversite modelini, kadın-kız şahsiyeti üstüne kuran fanus kafalılar…
-Çok kazanayım derken ALLAH'ın kanunlarını unutanlar
-'Ben şeyh'im; 99'luk tesbihle dolaşır,kadınada bakarım, bankaya girerim, camiyede giderim,' diyen … Camileri 'Günah Çıkarma Yeri' gibi gören alçaklar.. Buna da mı sussayım!!!
-Tefecilikle para kazansın; köylüsüne, komşusuna, akrabasına akrep duygular beslesin sonra ezan okunurken 'Aziz Allah' deyip caminin yolunu tutsun, iki rekat namaz ile Allah'ın yanında hoş görüneyim, affolayım gösterişine giren ucuz şahsiyetler…
Bunları böyle ciltlerce yazarım..
Eminim sizlerde bunlardan ( dertlerden ) bıktınız..
Lakin bizler dert ve sıkıntılarının olduğunu, Agit'in Kahvesinde her bir araya gelişimizde dile getiriyoruz.
Fakat çözüm yok.
Çünkü çözüm arama metodumuz yanlış.
Gerçek şu ki;Bizler Hz. Peygamberin Ümmetiyiz, Selahattin'in torunlarıyız, Hak dinin mensubuyuz, İslamız biz.
Kadına özgürlükte bizde, demokraside bizde.
Hiç gerek yok batıya da pislik medeniyetinede.
Senin kıblen doğru olsun yeter Bitlisim..
Kalemine sağlık üstad.